Lasy namorzynowe występują w tropikalnych i subtropikalnych regionach świata w ponad 100 różnych krajach. Charakteryzujące się spotkaniem lądu i wody, namorzyny mogą stanowić siedliska w pełni zasolone lub słodkowodne, a na niektórych obszarach stanowią mieszaninę tych dwóch (znanych jako słonawe).
Lasy namorzynowe składają się z ponad 70 różnych gatunków roślin, w tym palm, roślin strączkowych i hibiskusa, i zapewniają jedne z najbardziej urzekających siedlisk dla wielu różnych gatunków, od owadów i małych ryb po duże ssaki, takie jak naczelne, a nawet ludzie.
Chociaż dziś lasy namorzynowe krążą wokół globu wokół równika, uważa się, że pochodzą one z Azji Południowo-Wschodniej, gdzie dziś są najbardziej obfite, ale bez względu na to, gdzie się znajdują, wszystkie namorzyny mają coś wspólnego i to jest ich zdolność do zapobiegania przedostawaniu się soli do ich korzeni, umożliwiając im przetrwanie w strefach pływów.
Od nisko położonych krzewów po drzewa o wysokości ponad 60 metrów, namorzyny zapewniają unikalne siedliska stworzeniom, których często nie ma poza nimi, w tym kultowej małpie proboscis, która zamieszkuje lasy namorzynowe otaczające duże, różnorodne biologicznie rzeki na wyspie Borneo.
W przeciwieństwie do wielu innych dużych ssaków Trąba Małpy przystosowały się do przeżycia wyłącznie w tych środowiskach, a nawet są w stanie zjadać wiele gatunków roślin, których inne naczelne nie mogły znieść. Ten naturalny pomost między lądem a wodą zapewnia tym małpom doskonałe siedliska do życia, karmienia i opieki nad młodymi przy minimalnej konkurencji ze strony innych gatunków.
